17.02.08

نکوهشنامهء شماری از نویسنده گان

در روزگاری که کارد به استخوان مردم بی پناه ما رسیده و سرمای خانمان سوز زمستان هنوز قربانیانش را می شمارد و بیداد خانه براندازِگرسنگی، بیکاری، همراه با صد ها نا به سامانی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نفس ها را در سینه می بندد. پادوان و ریزه خواران استعمار سرگرم دسیسه و خیمه شب بازی های زبانی و فرهنگی می باشند.

حکم اعدام روزنامه نگار و تحریم فلم سینمایی" کاغذ پران باز" نمودار این گونه تلاش هاست. دیدیم که دسته هایی از عناصر فرهنگ ستیز به این هم بسنده نکردند، بهانه های تکفیر و برنامه های تحریم واژه های فارسی دری را روی دست گرفتند و شماری از دست اندرکاران زبان و ادب را به خاطر به کاربردِ واژه های فارسی در زبان فارسی توبیخ و مجازات کردند، آن هم از جایگاهِ بالاترین مقام فرهنگی دولت.

انگیزه و دلایل این توطئه هرچی که باشد؛ طرح و پیشکش این گونه برنامه ها تصادفی نیست .چراکه حاکمیت برخاسته از خیمه شب بازی های بیگانه گان به هیچ اصلی جز تفرقه و توطئه نمی تواند وفادار باشد. این سخن اگر در جایش بماند. به سخره گرفتن زبان و فرهنگ فارسی یکی از پایه های فرهنگ حاکمیت در افغانستان بوده است که ما تاوان آن را در بی سوادی و نبود اندیشه ژرف پرداخته ایم؛ وگرنه گفتمان زبانزد ها و اصطلاحات فارسی، پارسی و دری نه تنها در میان اهل فرهنگ، که در میان نیمه باسوادان ما معمایی ناگشوده نمی نمود و در پرتو زبان شناسی مدرن اصل چند نام برای یک زبان پذیرفتنی می نمود.

فارسی زبانی ست با گونه های تاریخی، جغرافیایی و ادبی و کاربردی که ازهمان آغاز تا به امروز برداشت ها و نام های مختلف را برتابانده است، که این خود پهنا و گسترده گی را باز می تاباند و از سویی درک واژه را از تمامیت و مطلقیت انگاری می رهاند.

ما شماری از نویسنده گان توجیه استبداد را به هر بهانه یی نکوهش می کنیم و فرهنگ نقد و انتقاد را می پذیریم و در برابر فرهنگ دسیسه، تعصب، اخاذی و بی حرمتی می ایستیم واز هر نوع تلاش روشنگرانه استقبال می کنیم.

سالار عزیزپور

محمد شاه فرهود

آرش آذیش

عزیزالله ایما

پرخاش احمدی

خلیل الله رووفی

احسان سلام

پویان

شبگیر پولادیان

ضیاء افضلی

صدیق رهپو طرزی