پشتو تولنه اول و پشتوتولنه دوم
جلسه فوق العاده شورای وزیران افغانستان تحت ریاست حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان تصمیم گرفت تا نام گالری ملی افغانستان به نام قبلی آن (نگارستان ملی افغانستان) عوض گردد.
نگارستان ملی افغانستان که در شرق کوه آسمائی کابل موقیعت دارد .در یک راهبرد فاشیستی خرم خیل ها موازی با چندین نهاد دیگر دولتی افغانستان مانند وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان در تحت آماج تجاوزات قرار گرفته و به اصطلاح مود روزتغیر استایل کرده و زبان ملی افغان ها از لوحه این نهاد ها حذف وزبان های بیگانه مانند زبان انگلیسی جاگزین آن گردیده است.
در افغانستان ویرانه از دیر زمانی رقابت های ناسالم گوناگون در عرصه های مختلف مانند سیاست ،اقتصاد،فرهنگ و.... موجود بوده و بدبختانه دامنه این رقابت ها تا هنوز توسط بعضی اشخاص مانند خرم صاحب در میان خیابان های افغانستان کشان کشان روان است وقرار است که در تمام ابعاد این جامعه ویرانه شده، پهن گردد. که خطر ناکترین این رقابت ها همانا رقابت های ناسالم فرهنگی است که موجد تعصبات گوناگونی گردیده و خواهد گردید که این تعصبات به نوبه خود مساعد کننده زمان ومکان برای جنگ های داخلی و تجاوزات رنگارنگ بیگانگان بوده و است و اینکه این سلسله مراتب بدبختی ها این همه بدبختی رابرای ما افغان ها با ارمغان آورد که امروزویرانه ترین کشور در جهان کشور ما است ،آواره ترین مردم در جهان افغان ها است، خیرات خورترین اطفال در جهان اطفال افغانستان است و....
همیشه سردمداران مستبد افغانستان به دلیل اینکه قادر نیست از عهده مسئولیت های خود موفقانه شانه را بدر نماید و برای بقای خود در قدرت ،خود را بانی ارزش های یک توده از جامعه معرفی کرده تا بتواند به نمایندگی از این توده جامعه حافظ مقام خود باشد که تاریخ افغانستان شاهد بسیاری از این نوع عوام فریبی ها بوده است که بارز ترین و مشهور ترین این نوع عوام فریبی ،همانا قصه پشتوتولنه است.
افغانستان با وجود تاریخ مملو از افتخارات نتوانست خود را با مقتضیات زمان که بعد از آغاز رنسانس اروپایی در جهان شکل گرفت ،وفق بدهد. رنسانس اروپایی که جهان جدید را با تفاوت های رنگارنگ نسبت به عصر وسطایی، پایه ریزی کرد و نظام های سنتی جهان مانند نظام افغانستان نتوانست در مقابل این پدیده نو ظهور ایستادگی نماید و این پیام حاوی گفتنی های برای مردم و حاکمان کشور های جهان سوم است که از جهان امروز به چی پیمانه فاصله دارد و یگانه راه رسیدن به این جهان ،ایجاد اصلاحات گوناگون در ابعاد مختلف از جامعه است که آوردن این اصلاحات ضرورت به مدیریت قوی داشت و دارد که بدبختانه اکثریت حاکمان جهان سوم فاقد این توانایی بودند و هستند و این حکام برای حفظ خود در قدرت دست به ایجاد موانع زدند که خود این موانع واکنش های شدید را ازجانب نخبه گان جامعه که خواهان نجات مردم خود از زیر پاهای سنت های فرسوده شده قرون گدشته بودند، به همراه داشت که این حکام فقط به زور توپ و تفنگ قناعت نکرده و دست به ریختن طرح های عوام فریبانیه زد که این طرح ها گرچه در ابتدای کار حافظ قدرت این حکام گردید اما بعدا، اول این حکام را از قدرت شان به پایان پرتاب کرد و بعدا تمام داشته های آن جامعه را به باد فنا بخشید.که سقوط رژیم شاهی و ویران شدن افغانستان ثبوت محکم برای این ادعا است.
افغانستان گرچه با رنسانس اروپایی بعد از سفر امان الله خان غازی به اروپا آشنا شد که امان الله خان بعد از بازگشت از اروپا دست به یکسری اصلاحات ترقی خواهانه زد و مردم افغانستان در زمان اصلاحات امانی ، اولین باربا موتر ،هواپیما و...آشنا شدند و این اصلاحات مخالفان در داخل افغنستان مانند ملا ها و در خارج افغانستان مانند انگلیسی داشت ومردم با دیدن این اصلاحات که از بطن رنسانس اروپایی تولد گردیده بود، احساس کردند که با دنیا آنروز به چی پیمانه فاصله دارند.اما اصلاحات امانی دریچه های امید را برای مردم افغانستان که سخت از عقب ماندگی خود احساس ناراحتی میکرند،به وجود آورد که بدبختانه این دریچه های امید قبل از اینکه باز گردند توسط حبیب الله کلکانی به عقب رانده شد ودر زمان نادر ،برادران و واولاده اش کاملا به طوفان فراموشی که از شرق و جنوب وزیدن گرفته بود ،سپرده شد و تا امروز هم در فراز و نشیب های این طوفان ها که از همان جغرافیایی سابق میوزد ،پرواز دارند و تا زمانیکه این طوفان ها، که از این جغرافیا میوزند آرام نگیرد. این اصلاحات هم در این سرزمین پیاده نخواهد شد.اما اکثریت تاریخ نگاران افغانستان معتقدهستند که انگلیس ها بیشتر از هر کشور دیگر نگران این اصلاحات بود و دلیل این نگرانی ها هم همانا قدرتمند شدن افغانستان درپرتو این اصلاحات در شمال -غرب هند بریتانیوی آن زمان بود.چون انگلیس ها اصلاحات درافغانستان را به مثابه زنگ خطر برای بقای قدرت خود در شبه قاره هند بریتانیوی میدانیست ،لذا برای خنثی نمودن این اصلاحات، شروع به تخریب افغانستان کردند که شورش های متعدد را در مناطق مختلف افغانستان به واسطه ملا های بیسواد و با استفاده از احساسات اعتقادی مردم راه اندازی کردندو تا اینکه حکومت امانی با جمع اصلاحاتش به واسطه حبیب الله کلکانی سر به نیست شد. اما انگلیس ها حکومت کلکانی را همسایه خطرناکتر نسبت به اصلاحات امانی میدانست به دلیل اینکه گمان های کنار آمدن حبیب الله کلکانی با شوروی وقت که هم مرزبا مرزهای شمالی افغانستان بود ،وجود داشت چون هدف پالیسی روس ها بنا به وصیت پطر کبیر رسیدن به آب های گرم بحر هند بود که تا عصر حبیب الله کلکانی حاکم این آب ها، انگلیس ها بودند و افتادن دولت افغانستان به دست روس ها به معنی نزدیک شدن روس ها به این آب ها و متزلزل شدن حاکمیت انگلیس ها در این بحر بود اما انگلیس ها با استفاده از قبایل پشتون ،حکومت حبیب الله کلکانی را مانند حکومت امانی به باطله دانی تاریخ سپردند و حکومت قبیلوی تحت حکومت نادر خان و برادرانش را به وجو آوردند که این حکومت فقط آن کار های را بایدانجام میداد که آنرا انگلیسی ها میخواست که یکی از این کار های کا انگلیسی ها خواهان آنبود ،جلوگیری از اصلاحات در ابعاد مختلف جامعه افغانستان بود.
اما بعد از اینکه نادر خان قدرت را از دست حبیب الله کلکانی بیرون آورد اصلاحاتی را که امان الله خان پایه ریزی کرده بود ،کاملافراموش شد وبرای بقای قدرت خود راهبرد های متعدد عوام فریبانه طرح کردند که تحویل امتیازات سیاسی مانند نهاد های مهم دولتی ،امتیازات اقتصادی مانند جابجایی قبایل پشتون در مناطق غیر پشتون نشین تحت شعار اختلاط قومی و امتیازات فرهنگی مانند تشکیل ،پشتوتولنه از جمله فعالیت های عوام فریبانه این کاروان بود.
و طراحان این طرح عوام فریبانه که فاقد مدیریت افغانستان در جهت اصلاحات بودند و عدم به وجود آوردن اصلاحات را برای راضی نگهداشتن انگلیس ها جز از پالیسی های خود قرارداده بودند، سخت در فکر بقای قدرت خود در مقابل نخبه های جامعه که خواهان اصلاحات در ابعاد مختلف جامعه بودند،فرورفته بود و برای حفظ قدرت خود و جلوگیری از اصلاحات، طرح نفاق ملی را پایه ریزی کردند که مطابق به این طرح یک قوم به حیث قوم برتر و طبقه بالای جامعه شناخته میشد و با استفاده از این پالیسی که از یک قوم در مقابل قوم دیگر استفاده میگردید، و این حکام هم با استفاده از این برادر جنگی ها مشغول حفظ قدرت خاندانی خود بودندکه مطابق به این پالیسی پشتون ها باید قوم برتر و طبقه برتر جامعه افغانستا ن میببود چون پشتون ها قوم برتر بودند پس زبان پشتون ها هم به حیث زبان ملی ، رقص پشتون ها هم به حیث اتن ملی ،لباس پشتون ها هم لباس ملی و خان قبایل پشتونی هم به حیث خان های ملی افغانستان به رسمیت شناخته شد که این طرح فقط به ابعاد خارجی زبان پشتو توجه داشت وبا این اصلاحات ظاهری در زبان پشتو،لوگوی بانیان پشتون را در پیشانی خود چسپ زدند و این بانیان پشتو تولنه آنچنان با تیشه پشتون ها در ریشه ها ی پشتون ها زد که زخم این تیشه را تا هنور بعضی از آگاهان پشتون به زبان میآورد چون این طرح نه به هدف خدمت به زبان پشتو بلکه به هدف وسیله ساختن زبان پشتو برای رسیدن به اهداف سیاسی بود و این طرح برعلاوه اینکه پشتون ها را در داخل افغانستان ضربه فنی کرد پشتون های پاکستانی را هم که طبق این طرح که باید به پشتونستان آزاد میرسید،ضربه فنی تر زد و به جای اینکه پشتون های محکوم پاکستان رابه پشتونستان آزاد رهنمایی کرده و حمل میدادند این پشتون های محکوم را جمع پشتون های آزاد پاکستان و حتی پشتون های افغانستان را در جمع این محکوم ها ،محکوم به تحت حاکمیت پاکستان کردند که حکومت پاکستانی ها در زیر شعار طالبان در مناطق جنوب وشمال ثبوت کننده حاکمیت سیاسی پاکستانی ها و حکومت بانک نوت های پاکستان در تمام افغانستان ثبوت کننده حاکمیت اقتصادی و چکن سوپ ها و منگل انفارمیشن سنتر ثبوت کننده حاکمیت فرهنگی پاکستانی ها است و این طرح برعلاوه سوغات های متذکره ویرانی افغانستان ،آوارگی افغان ها و بهانه برای تجاوز رنگارنگ خارجی ها ،تقدیم جامعه افغانستان کرد این مرحله که مرحله اول پشتو تولنه بود آنچنان تخم نفاق را زرع کردند ،که روس ها و ناتویی ها پطرول پاشیدند و کشور های همسایه آنرا آتش زدند که از بطن این زرع کردن،پطرول ریختن و آتش زدن، افغانستان با وضیعت فعلی تولد گردید که بنا به عیان بودن وضیعت فعلی افغانستان ضرورت به بیان نیست.
اما پشتو تولنه دوم توسط اشخاص که تا تار وپود کلا و چاپن کرزی ،نیکتایی عظیمی رئیس دادگاه عالی و ابا قبای اعضای پارلمان تار دوانده هستند ،با اهداف و روش های متفاوت نسبت به پشتو تولنه اول ،پشتو تولنه دوم راطرح ریزی کردند که این طرح از بدنامی سید مخدوم رهین وزیر اسبق وزارت اطلاعات و فرهنگ مبنی به آزادی خواهی بیحد وحصر شان شروع وبا ناکامی رهین برای بدست آوردن رای اعتماد ازمجلس نماینگان با استفاده از بیسوادی ملاهای بیسواد فارسی زبان ها ،رسیدن آقای خرم به مسند وزارت اطلاعات و فرهنگ،تغیر و تقرر اشخاص در مقام های فرهنگی ،تبدیل زبان لوحه های وزارت اطلاعات و فرهنگ و نگارستان ملی از زبان ملی به زبان بیگانه که همان زبان انگلیسی باشد و بلآخره تا به اینکه استفاده از واژه های زبان مادری جرم است، ادامه دارد و این طرح تا نابود شدن کامل زبان فارسی ریخته شده است.
خرم بعد از اینکه در مسند وزارت اطلاعات و فرهنگ تکیه زد و یا اگر عریان تر بگویم در اولین پله راه رسیدن به اهداف فاشیستی خود گام گذاشت ،شروع به عملی ساختن مراحل اولیه این طرح ها را کرد که باید در مرحله اول اشخاص که امکان دارد خرم را در رسیدن به اهدافش همراهی نکند به روش های متفاوت از مسند های دولتی کنار گذاشته شوند که کنار نهادن نجیب روشن رئیس اسبق رادیو وتلویزون ملی با یک راهبرد بسیار زیرکانه ثبوت است برای ثابت بودن این ادعا ،اما مراحل بعدی عبارت بودند از تبدیل زبان لوحه وزارت اطلاعات و فرهنگ از زبان فارسی به زبان های پشتو و انگلیسی بدون زبان فارسی وزبان لوحه نگارستان ملی از زبان فارسی به زبان انگلیسی بدون زبان فارسی که خود به معنی زیر پاگذاشتن ماده شانزدهم قانون اساسی افغانستان است چون قانون اساسی زبان فارسی و پشتو را زبان های ملی گفته است و لوحه وزارت اطلاعات و فرهنگ به زبان های پشتو و انگلیسی بیان کننده این است که خرم خیل ها معتقد هستند که زبان های پشتو وانگلیسی زبان های ملی است نه زبان های یشتو وفارسی که این نشان میدهد که این خرم خیل ها یا آنقدر از سواد بی بهره هستند که زبان فارسی را در قانون اساسی افغانستان به معنی زبان انگلیسی دیده است و یا این ها به قانون اساسی افغانستان به حیث مادر قوانین احترام قایل نیستند و این قانون را بیشتر از چند ورق سیاه شده نمیپندارند و به ماده شانزدهم قانون اساسی که زبان فارسی را در پهلوی زبان پشتو، زبان ملی اعلان کرده است مانند یک فکاهی میبینند ودر مراحل بعدی این راهبرد فاشیستی خود را هر چی بیشتر نمایان کرد و خواهان وارد شدن رقیب به میدان گردید که در این محله آنقدر پارا از پایچه دراز کردند که تکلم به زبان فارسی که مطابق به قانون اساسی افغانستان زبان ملی است ، را جرم پنداشتن و متکلمین آنرا جریمه های گوناگون کردند در حالیکه قانون اساسی افغانستان بیان کرده است که" یک عمل وقتی جرم پنداشته میشود که قانون قبل از اجرای این عمل به تصویب وبه توشیح رسیده باشد و این عمل را جرم گفته باشد" در حالیکه در افغانستان هیچ قانون تصویب شده و توشیح شده موجود نیست که استفاده از واژه های مادری را جرم گفته باشد اما امکان دارد که این چنین قوانین بدون مراحل اداری خود در اذهان خرم خیل ها به صورت شفاهی به تصویب رسیده باشد که این همانا نظام قبیلوی است که خرم خیل ها افتخار آنرا دارند وامروز این پشتو تولنه دوم که جدیدا آغاز گردیده است بدون کدام نتیجه مثبت برای زبان خرم خیل ها تا قاف قیامت ادامه خواهود داشت و بانیان پشتو تولنه دوم مانند بانیان پشتو تولنه اول فقط دوست دارند که زبان پشتورا به حیث وسیله برای رسیدن به اهداف سیاسی خود استفاده نمایند نه خدمت برای زبان پشتوبه دلیل اینکه این خرم خیل ها اول استعداد انکشاف یک زبان را ندارند ثانیا روش اینها خدمت به زبان پشتو نه بلکه وسیله ساختن آن برای رسیدن به اهداف سیاسی است که من به حیث یک افغان امید دارم که برادران پشتون فریب این جلادان تاریخ را نخورده و اهداف شوم آنرا درک کرده و برای تمام پشتون های که واقعا به پشتون بودن و افغان بودن خود افتخار مینمایند ،انتقال بدهد تا همه برادر باشیم واجازه ندهیم که این ها دیگر با استفاده از احساسات پشتون به حیث وسیله برای رسیدن به اهداف سیاسی خود،استفاده نمایند.
برای روشن شدن بیشتر اهداف بانیان پشتو تولنه و تمیز کردن پشتو تولنه اول با پشتو تولنه دوم اگر یک مقایسه مختصر داشته باشیم ،واضح گفتار ما خواهد بود.
1)پشتو تولنه اول وسیله ای بود برای بقای حکومت یک خاندان که همانا خاندان شاهی باشد اما پشتو تولنه دوم وسیله است برای بقای قدرت چند فرد مشخص از قبایل مختلف.
2) طرح های پشتو تولنه اول فقط از طریق قدرت توپ و تفنگ عملی میگردید اما طرح های پشتو تولنه دوم در پهلوی قدرت توپ وتفنگ دارای قدرت های دیگر مانند صلاحییت های رسمی هم است.
3)پشتو تولنه اول خواهان آزادی پشتون های محکوم از تحت حکومت پاکستان بود و پشتون تولنه دوم خواهان محکوم کردن پشتو ن های آزاد در تحت حکومت پاکستان است .
4)پشتو تولنه اول فارسی را به دری عوض کرد(سند که جدیدا از آرشیف سفارت آمریکا در کابل به نشر رسیده بیان کننده این است که زبان فارسی زبان ها ی افغانستان تا زمانیکه قانون اساسی تدوین نگردیده بود به نام زبان فارسی مسمی بود و بعدا به دری تغیر نام کرد) و پشتو تولنه دوم میخواهد دری را به پشتو عوض نماید.
5) بانیان پشتو تولنه اول فقط حامی های داخلی داشت اما پشتو تولنه دوم برعلاوه حامی های داخلی از حامیان خارجی مانند آی اس آی پاکستان هم برخوردار است.
6)طرح های پشتو تولنه اول افغنستان را به صورت نامرعی صوبه پنجم پاکستان قرارداد اما با عملی شدن پشتو تولنه دوم افغانستان رسما صوبه پمجم پاکستان خواهد بود و نام افغانستان از جغرافیای سیاسی حذف خواهد شد.
7)بعد از اینکه طرح پشتو تولنه اول، افغانستان را ویران کرد غربی ها برای احیای افغانستان آمدند اما بعد از اینکه طرح های پشتو تولنه دوم افغانستان ویران نماید خداوند(ج) هم برای نجات ما افغان ها نخواهند آمد.
...............و ده ها نتایج و تفاوتهای که فقط عامل ویرانی افغانستان بوده ،است و خواهند بودند.
من به حیث افغان که به افغان بودن خود افتخار کرده آروزو دارم که روزی افغانستان عاری از خرم خیل ها باشد تا تمام افغان ها اعم از پشتون ،هزاره ،تاجیک ،ازبک و....مانند برادر زندگی کرده و هویت ملی خود را بالاتر از هویت قومی خود حساب نمایند.
رستم پیمان:
دانشجوی حقوق وعلوم سیاسی دانشگاه کابل
مبایل رستم پیمان:0093799810766
ایمیل رستم پیمان :rustam.paiman@gmail.com
تصویر رستم پیمان نویسنده مقاله هدا.