حکایۀ خرس و " طعمۀ " لذیذ
یکی ( خــــرســی ) در یــک دیــاربـودی هــــــــر طـرف در پی شــکار بودی
گـرچــه پــر بـوده مــعــده اش تـــا حـلـق بـــاز تـنی را دریــــده ای نــــــاحـــق
از لبـش خــون چـکـیده اســــت روزهـــا گــوشــت زچنگش تکیده است روزها
روزکی"طـــعـــمــۀ" لـــــذیـــــذ دیـــدی بــــــر اولاد مــگــر عــــــزیز دیـــدی
لانـــه اســـــتــوار و مــحکــم و آبـــــــاد درب و پــنــجـره هــا همه فـــــــــولاد
پـــس فــتـادی بــــه حــیــلـه و نـیـرنــگ تـــا هــمـان"طعـمه" آوری در چــنگ
چـــــنـــدی اولاد نـــاخـــلــف یــــــافــتی جــمــله را زور و زر هــــدف یـافـتی
زر و زور دادی آن حــــــــریــصــان را تــــــــا گشـــــایند طــــریق آســـان را
( خرس ) چو وقت را دیگر مساعد یافت بــهــتــر از هـــر زمان شــرایط یافت
بـــر ســر "طـعـمه" حــملــه هــا کــردی راز خــونــخــواری بــرمـــلا کـــردی
"طـعـمـه" هــر چـنـد شـدی غـافلگـیرش بــر خــــوردن مــگــر گــلــوگــیــرش
پــس گـــرفــتی رهً فــــــــرار در پــیـش تـا نــجــات دهــی زنـده گــانی خویش
زآنـهـمـه تـــرس و زان گــریــز پــائــی نـصــیـبـش گـشـتی شــرم و رســوائی
لیک در آن حال که میگریخت در تاخت "طعمۀ" خویش حوالۀ ( گـاو ) ساخت
( گـــــاو ) را نــیـز نبودی طـاقت جنگ ( بز) را دادی دست"طعمه" به چنگ
( بـــز ) که دانست دوام جنگ خام است "طــعــمه" را کار زور چو ناکام است
ســاختـی با مـکـر و حـیلـه هـا "رامش" بـــعـــد فــگـنـدی ز کــیــنـه در دامـش
لــیــک نــبــودی در ایــن میــان تـنــهـا بــلــکــه بــودی با هـفـت ( الاغ ) آشنا
جــملــه چــو"شـخص"( بز) بسی خائن جــمــلــه را تـیــره ظـــاهــر و بـاطـن
جـمـلـه یـــار و شـریـک و هـمـراهــش ســـر زدنــد بــرً " حـــق " بـدربـارش
( بـــــز ) نـداشـتـی هـمـین خـیـال امـا تــا کـنـی "طـعـمه" را دیــگـر چـندتــا
پس"الاغــان" کـمـر بــه جـنگ بـستـند جــامـــۀ کــیـــنه را بـــه تــن بــســتـند
شــعلــۀ جنگ ز هــر کنار بــرخـاست دود و خــاکــسـتر از دیـــار بـرخـاست
هر طرف قتل و هـر طــرف وحـشـت هــــرطـرف ظـلـم و هـر طرف دهشت
پــر ز خــون گـشـتی جــویـبـار دیــگر بـــیـشــمـار ســوخـتـی شاخسار دیگـر
نه دهات مـانــدی و نــه شـهـر آبــــــاد نــه حـصار مـاندی و، و نـه در آبـــاد
**********
جمله هفت تا ( الاغ ) و ( بز ) با هـم آمـــدنـــد پــیــش ز"دوسـتی" بـا هــــم
در کـعبـه رفـتـه و قـــسم خــوردنـــــد گـــویــی کـــه دشــمـنی ز دل بــردنــد
لـیـک چــو از کـعبـه آمـدنـد واپـــــس بــاز همان صحنه بود و آن سـرکـــس
بـاز ز سر جنگ و جاده ها پـــر لاش بـــاز همان کاسه بود و بـاز همان آش
بــاز بســی کــردی فـتـنه هــا بـرپـــا ســر تــقــســـیم ســتــیـزه و دعـــــوی
خـــائـنـان بــــا عـقیـده کــی بـــاشــند یــا کــه اســتــاد بـــه وعـده کی باشند
خائنان صرف بــه مـطـلب انـد آشـنـا دوســت امـــروز و دشـــمـــن فــــردا
"بـــز و خـرگـری" آنچنان زیــاد شد کــه حــتــی آســمــان بـه فـریــاد شــد
بازچـنــان غــرقــه در جــدال بـودنـد کــه دیــگــر بــی خــبـر ز حال بودند
**********
چــنـدی ( کفتار ) کــه در کـمین بودی در پــئ فــرصــتــی چــنــیــن بــودی
حــمــلــه کــردی ز کـمینـگاه یــکســر بــــر ( بـز ) و بر" جمیعت " ( خر )
ســر( بــز ) رفــت مـگـر بباد در بـین بــودی بـــدبــخــت و نــامــراد در بین
همچنان( گاو ) فتـاد بـه چنـگ دیــــگر خـسـته از جنگ و کـشـت و خون دیگر
( گـــاو ) را دار زدنـد بـه محضرً عام کــــه حــقــا" هــــم سزای اوست اعدام
بـعـد از آن بـود حکـومـت( کــفــتــار) دورۀ ظـــلـــم و ظــلــمت ( کــفــتــار )
در جــنــایت مــحـشر بــپــا کـــــــردی روی مـــاقــبــل خـــود ســیــاه کـــردی
تــا کــه عــالــم شــدی خــبر زیــن راز اعــتــمــاد خـتــم و اعــتــراض آغــــاز
چـندی هـم از بـرای مــطـلـب خــویـش سنگ به ( کفتار) زدی به نوبۀ خویــش
یــا کــه گــردی بـا جـمـاعت یـکـرنگ با صفوف * کــفــتـار* شدی به جنگ
آن صـفـوف زود شـکســـته شــد درهم لــیــک بــه دعــوی ، مخالفین بــاز هـم
ســگ و ســگبان شــدی اضافــۀ بــــار در پــی "طــعـــمـۀ" لــــذیــذ ایــن بــار
هـمـچـنان بــاز شــدی شــریکً گــــناه چــــنــــدی اولاد نــــــاخـــلـــف از راه
**********
گرچه هریک رسید به "حق" کم و بیش هــیــچــکدام شــاد نشد به قسمتً خویش
چونکه هــر یک اعلی تـریـن خواستی ســچه و پــاک و بــهــترین خــواســـتی
ایــن وضــع انــقــدر شـــــدت یــافــتی خــیــل ( کــفــتــار ) ز سـر قوت یافتی
پس جدال بـود و جنگ شـروع از سـر بــد شــدی روز و شــب هـــــا بــدتــــر
بعد از آن
جنگ بود و فقط جنگ بــود اکــثــر جــاده هــا ز
خــون رنگ بــود
لیک یــکی هــم نـبـود بــه آن کـــامــل تــا
کــه آن " طــعــمه " را کند حا صل
**********
در قــدیــم هــم بســــــی مـراد بـــودی در خــطــر در جــمــع صــیــاد بـــودی
آنزمـــان هـــــم نکـــــرده اــــد رامش یـــــا هــمــیشــه نـــه بــســته در دامش
چونکه این " طعمه " خود بران تیری هــرچــه صــیــاد بــود، گـــلــوگــیــری
نـــه ز خـــود ســـــاختنش بــود ممکن نــه ز کــس کــشــتــنــش بــود مـمــکن
اصلا" این "طعمه" ملکً افـغـان است لانــــــه و ذادگــــــاۀ شـــیــــران اســـت
قصدً صید ش بـــــــود خــــطای عظیم حـتـی فــکــرش اشــــتــــبــــاۀ عـظــیــم
"خارکش" از بخت خویش چه تابناکی کـه تــو هـم ذادۀ هــمــیــن خــــــاکـــی .
ـــ پـــــایـــــان ـــ
داستان " غرور " را بخوانید که حکایۀ از عشق ، نفرت ، آواره گی و ......... میباشد !
برای بدست آوردن آن با شمارۀ ذیل به تماس شوید.... 00494020913532