دوکتور سید موسی صمیمی ،

سردبیربخش افغانستان رادیوی صدای آلمان .

کنفرانس بين المللي افغانستان درلندن

ازسرنگوني رژيم طالبان درسال 2001 ميلادي بدينسو، افغانستان پيشرفتهاي قابل ملاحظه اي نموده است، هم شوراي ملي ( پارلمان) وهم حامد کرزي رئيس جمهور که ازآغاز به مثابه يک همکار غرب براي بازسازي دموکراتيک افغانستان ايفاي وظيفه نموده است - به حيث رئيس جمهور- انتخاب گرديده اند. بيشترازاين نمي توان ازموفقيتي سخن به ميان آورد، اوضاع هنوز هم مانند گذشته بي ثبات است.

تاهنوز ضمانتي وجود ندارد که با اين آغاز نودرسرزمين کوهپايه هاي هندوکش ، قدرت اسلامگرايان متعصب و سودبرندگان ازقاچاق مواد مخدر وجنگسالاران دوباره برقرارنمي گردد.

در ارتباط با موضوع کمک؛ کنفرانس بين المللي افغانستان به تاريخ 31 ماه جنوري درلندن برگذارمي شود، و شخصيتهاي برجسته اي مانند توني بلير ، کوفي عنان وکوندوليزا رايس، درآن شرکت مي ورزند، تا تعهد کشورهاي کمک دهنده به افغانستان را مورد تآکيد قراردهند.

افغانستان مجدداً مي خواهد دراين کنفرانس برنامه پنجساله اي را براي رونق وامنيت تقديم نمايد. سيد موسي صميمي دراين رابطه معلومات مي دهد:

جامعه بين المللي ازهمان تاسيس حکومت موقت دردسمبرسال 2001 براين امروقوف داشت ، که افغانستان بدون يک حمايت دوامدار نمي تواند به صلح ، ثبات ورفاه قناعت بخش برسد.همچنان درآستانه تحويل سال ، پس ازآنکه پارلمان جديد نيز تشکيل گرديد، موانع بازمانده ازگذشته براي توسعه ، به هيچ صورت برطرف نگرديده اند.

درجمله اين موانع به دربدو امرر، بارتآمين معيشت مليونها مهاجري است که پس ازپايان جنگ سرد دوباره به کشوربرمي گردند؛ همچنان موانع مهم ديگرمانند: مبارزه عليه تروريسم وقاچاق مواد مخدرقراردارند. اينها همه وظايفي اند که حکومت کابل به تنهايي نمي تواند ازعهده انجام دادن آنها برآيد.

مسئله مرکزي درکنفرانس لندن اينست تا اين کمکها را درقدم اول ازطريق يک همآهنگي نزديکتر با حکومت کابل پيرامون چگونگي انتقال اين کمکها به افغانستان کمکها بهبود بخشند .

.درکنفرانسهاي بين المللي کمک به افغانستان درجنوري سال 2002 منعقده توکيو ، و کنفرانس ماه مارچ سال 2004 دربرلين ، اصولاً درمورد حجم کمکهاي مالي بين المللي مباحثات خيرخواهانه اي صورت گرفت. درمجموع يک کمک براي بازسازي افغانستان درحدود 13 مليارد دالر، بدون کدام شرايط قابل تذکراختصاص يافت، که بخش بزرگ اين کمکها به کشورانتقال يافته است.

درلندن ، رئيس جمهورکرزي، با يک جرگه مناسبي روبرو مي باشد، که " ستراتژي توسعه ملي " کابل ، ودريافتهاي حکومتش را درمورد برنامه هاي سياسي واقتصادي ، واولويتهاي حکومتش را براي پنج سال آينده ، مطرح سازد. برخلاف گذشته ها بايد درکنفرانس لندن مسائل انتقادي اي نيزمطرح شوند، هرچند عبدالله عبدالله ، وزيرخارجه افغانستان با اظهاراتش بدون استثنا يک ترازنامه مثبت ازچهارسال گذشته ترسيم نموده باشد:

"درظرف چهارسال گذشته زمينه فعاليت سکتورخصوصي مساعد ساخته شد. سه مليون مهاجربرگشته اند. کارهايي دربخش اقتصادي صورت گرفته اند ؛ ازجمله اعمارزيربنا، تعليم وتربيت، صحت ، مصئوونيت اجتماعي ، تربيه اردوي ملي افغانستان و تربيه پليس ملي افغانستان مي باشند . همه اينها درحيات مردم تاثيرداشته اند."

محمد امين فرهنگ وزيراقتصاد افغانستان مطمئن است که برنامه توسعه ترتيب شده ازجانب حکومت افغانستان ، مورد تأئيد جامعه بين المللي قرار مي گيرد:

"ستراتژي انکشاف ملي متشکل ازسه بخش است: نخست، بهبود وضع امنيتي که دراينجا تربيت وتجهيز اردوي ملي ، پليس ، مبارزه عليه مواد مخدر ومبارزه عليه تروريسم نقش عمده دارند. دوم ، اجراي اصل حکومت قانونمدار واصلاحات سيستم قضايي مي باشد. سوم ، انکشاف اقتصادي واجتماعي براي پنج سال آينده مي باشد."

قطعه قطعه بودن کمکهاي مالي خارجي نيز درکنفرانس لندن نقش مهمي دارد. بانک جهاني انتقاد نموده است که درحدود سه چهارم کمکهاي مالي خارجي به افغانستان ، بيرون از بودجه دولتي صورت مي گيرد واين امر به برنامه گذاري درازمدت مالي کشور بسيارآسيب مي رساند. ديدگاه هاي انتقادي درمورد سازمانهاي غيردولتي يا "انجوها" ، که بخش بزرگ کمکها را مطابق به حدسيات خود شان هزينه مي نمايند ، پيوسته افزايش مي يابند. اما عبدالله عبدالله ، وزيرخارجه مي خواهد اين سروصدا را خاموش نگه دارد:

" هم عملي نيست وهم معقوليت ندارد ، اگربگوئيم که موسسات بين المللي ويا سازمانهاي غيردولتي اصلاً نبايد نقشي داشته باشند. اما اين حق مردم افغانستان است که بگويند وهم بدانند که هردالري که افغانستان کمک مي شود، هرمقدارپولي که به افغانستان کمک مي شود؛ بايد به موثرترين شکل درافغانستان به مصرف برسد."

اقتصاد افغانستان با رشد مضاعف خود دردوسال اخير پويايي تحسين برانگيزي نشان ميدهد. اما اين رشد، براي عايدات دولت ، وبالوسيله آن براي پروژه هاي بازسازي کمترمفيد است، عوايد مالياتي دولت بسياراندک اند. ازاينرو با وجود اين رشد اقتصادي ، فقط يک چهارم مصارف دولت به وسيله آن تآمين مي شود. بدين ترتيب آيا کمکهاي مالي بين المللي ، مانند ريختن آب درغربال است ؟

به هرصورت، ستراتژي توسعه اي که ازجانب حکومت افغانستان تهيه گرديده است، درمقايسه با گذشته ها درکنفرانس لندن با نظرانتقادي ترمورد ارزيابي قرارمي گيرد. نتيجه گيري درمورد پيامدهاي مالي آن درکنفرانس ديگري که متعاقب آن درماه مي امسال درکابل پايتخت افغانستان برگذارمي شود، ارائه خواهد گرديد.